Życie jest cudowne!

Ja...ja..naprawdę ja to mówię!!!Życie jest cudowne!Koniec(przynajmniej narazie) tego zatracania siem  w smutkach,w myślach o samotności itd...koniec  tonięcia w morzu łez...tylko jedna rzecz mnie niepokoji...usłyszałam dzisiaj od nauczycielki że powinnam iść do psychologa, bo mam  chyba początki anoreksji...ja tak nie uważam, wręcz myślem że jestem gruba...choć ostatnio zaczęłąm siem poważnie zastanawiać czy wszytko jest ok bo coraz częściej zabraniam sobie jeść...ale tio nie jest choroba...nie...tio niemożliwe...ważne że tio koniec moich załamań z powodu platonicznego uczucia...